Nic nie spada z nieba czyli jak Francuzki walczyły o prawo do antykoncepcji i aborcji

Nic nie spada z nieba. Prawo kobiet do antykoncepcji i aborcji  we Francji to rezultat wieloletniej, zorganizowanej walki francuskich feministek. Tak, jestem za wolnym prawem każdej kobiety do aborcji i antykoncepcji, bo wiem, co  znaczy urodzić i wychować dziecko. Wiem, ile kosztuje to pracy, wyrzeczeń i poświęcenia. Aby dziecko było szczęśliwe, musi urodzić się chciane i kochane przez matkę i ojca. Trzeba mu zapewnić właściwe warunki rozwoju i tylko kobieta, a nie kościół czy państwo ma prawo decydować o tym, czy chce urodzić czy też nie. Skądinąd w bardzo liberalnej obecnie Francji mamy największy przyrost naturalny w Europie, bo kobiecie zostały stworzone warunki do macierzyństwa, bo prowadzona jest przychylna kobietom polityka prorodzinna., bo zadbano o antykoncepcję. Stworzono więc system, w którym można pracować i być matką. To, co zamierza się wprowadzić obecnie w Polsce, całkowity zakaz aborcji, jest cofnięciem się w zdobyczach rozwoju cywilizacyjnego o blisko 50 lat.  Walka kobiet francuskich o swoje prawa też nie była łatwa, trwała latami, ale została uwieńczona zwycięstwem, od stycznia 1975 roku obowiązuje prawo dające jej prawo wyboru. A oto, w skrócie, jak wyglądała walka francuskich kobiet o prawo do aborcji i antykoncepcji.

Blisko sto lat temu, w 1920 roku, parlament francuski przegłosował prawo wzmacniające represje wobec aborcji i zakazujące jakiejkolwiek informacji dotyczącej antykoncepcji. Był to okres po I wojnie światowej, Francja straciła w tej wojnie miliony ludzi.

W roku 1939 roku, w faszyzującej, petenowskiej Francji wprowadzono poprawki do kodeksu rodzinnego, wzmacniające sankcje wobec kobiet poddających się aborcji. W okresie wojny, podczas profaszystowskiej polityki reżimu Vichy, aborcja staje się zbrodnią wobec państwa francuskiego i groziła karą śmierci. W 1943 roku za wykonanie 26 aborcji ginie na gilotynie Maria-Luiza Giraud.

Plakaty Francji Petaine'a zachęcające do macierzyństwa

...i wyznaczające rolę kobiecie

Polityka wobec kobiet zaczyna się stopniowo zmieniać dopiero od 1955 roku, gdy dekretem zezwala się na dokonywanie aborcji w celach terapeutycznych, wówczas gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia kobiety. W rok później powstaje stowarzyszenie « Szczęśliwe macierzyństwo », które stanie się podwalinami pod francuski ruch planowania rodziny.

W 1967 roku, prawo Neuwirth zezwala na antykoncepcję, na pigułki, ale z ograniczeniami-mają do nich prawo kobiety, które ukończyły 21 rok życia i zakazana jest jakakolwiek reklama środków antykoncepcyjnych- poza magazynami o charakterze ściśle medycznym.

Decydującą datą w historii francuskiego feminizmu stał się rok 1971-343 kobiety podpisały słynny manifest „ 343 zdziry” opowiadając się za prawem każdej kobiety do aborcji oraz deklarując, że ją wykonały. Jest wśród nich filozofka Simone de Beauvoir, aktorka Catherine Deneuve, pisarka Marguerite Duras, adwokatka Gisele Halimi, Agnes Varda, Marina Vlady i wiele innych znanych we Francji kobiet. Simone de Beauvoir napisała, ryzykując karą więzienia, bo aborcja była wówczas jeszcze karalna, artykuł w Nouvel Observateur będący przykładem nieposłuszeństwa obywatelskiego:

"Milion kobiet usuwa co roku ciążę we Francji

Robią to w niebezpiecznych warunkach, ponieważ skazane są na działanie w ukryciu. Tymczasem tego rodzaju operacja, wykonywana pod opieką lekarską jest bardzo prosta.

Milczymy w sprawie milionów kobiet.

Oświadczam, że jestem jedną z nich. Oświadczam, że je też dokonałam aborcji.

Jako, że domagamy się nieograniczonego dostępu do środków antykoncepcyjnych, domagamy się również wolnego dostępu do aborcji."

20 listopada odbywa się pierwszy marsz o prawo do aborcji zorganizowany przez organizację feministyczną Wybrać oraz Ruch wolności dla kobiet.

W 1972 roku rząd legalizuje wkładkę domaciczną a już rok później, w 1973 roku pierwsze testy ciążowe są dostępne w aptekach. Le Nouvel Observateur publikuje też manifest 331 lekarzy broniących prawa kobiet do aborcji i przyznających się jednocześnie do ich praktykowania.

I wreszcie, 29 listopada 1974 roku prawo Veil do aborcji zostaje  przegłosowane w Parlamencie na okres próbny pięciu lat. W miesiąc później wszystkie dostępne środki antykoncepcyjne można otrzymać bezpłatnie w aptekach. Osoby niepełnoletnie oraz nie posiadające ubezpieczenia mogą je otrzymać w centrach planowania rodzinnego.

Pięć lat później prawo Veil zostanie przedłużone. Od 1982 roku koszt aborcji zostaje kobietom zwracany przez ubezpieczenie.

Od 1990 roku zalegalizowane zostało prawo do korzystania z pigułki RU 486 w warunkach szpitalnych.

Od 1999 roku tzw. »pigułka jutra » znajduje się w wolnej sprzedaży w aptekach a szkolne pielęgniarki otrzymują prawo do wydawania tych pigułek w gimnazjach i liceach, a od 2002 roku pigułka staje się ogólnodostępna i darmowa  dla niepełnoletnich w aptekach .

Od marca 2013 roku, koszt aborcji jest we Francji zwracany przez ubezpieczenie a środki kontracepcyjne są bezpłatne dla dziewcząt w wieku 15-18 lat.

I ostatnia wiadomość z 2014 roku: kobiety od tego roku nie muszą uzasadniać dlaczego decydują się na aborcję-z legislacji francuskiej zniknęło słowo "trudna sytuacja" jako niezbędny argument dla lekarza wykonującego zabieg.

To tyle z historii walki francuskich feministek o swoje prawa. Może kiedyś i u nas kobiety zmobilizują, aby to one, a nie kościół i rząd decydowali o ich życiu.